សប្បុរសយល់ដោយមុខ ស៊ុកគ្រលុកពេកពុំជា
អត្ថាធិប្បាយ
នេះជាពាក្យប្រៀនប្រដៅកូនចៅក្នុងរឿង"ធ្វើបុណ្យឬធ្វើទាន"ដក់ស្រង់ចេញពីសាស្ត្រាច្បាប់កេរកាល ។
បើយើងតាំងខ្លួនជាមនុស្សសប្បុរស : អាណិតអាសូរអ្នកដទៃ ជួយទំនុកបំរុងអ្នកខ្សត់ខ្សោយ ។ល។ នោះត្រូវឲ្យមានកំរិត មានព្រំសីមា… កុំចេះតែប៉ាតណាប៉ាតណី ។ គួរពិនិត្យមើលជាមុន ហើយពិចារណាថា តើគួរឲ្យ គួរជួយឬមិនគួរ ។ ហេតុអ្វី? ព្រោះអំណោយ ដែលយើងឲ្យចំពោះមនុស្សដែលមិនគួរឲ្យ វាអាចផ្តល់ លទ្ធផលមិនល្អដល់អ្នកឲ្យនិងអ្នកទទួល ។ យ៉ាងណាមិញ , បើយើងឲ្យស្រាទៅ មនុស្សប្រមឹក , វានឹងជួយឲ្យមនុស្សនោះ កាន់តែប្រមឹកខ្លាំងតទៅទៀត នាំផល អាក្រក់ដល់កូនប្រពន្ធរបស់គាត់នោះ ។ បើយើងឲ្យប្រាក់ទៅមនុស្សម្នាក់ដែលត្រូវការប្រាក់នោះយកទៅលេងល្បែង , វាអាចនឹងជួយមនុស្សនោះ ឲ្យកាន់តែហិន ហោចខ្លាំងថែមទៀត ព្រោះល្បែង គឺជាអំពើអបាយមុខ ។
" ស៊ុកគ្រលុក " មានន័យថាឥតសណ្តាប់ធ្នាប់ , ខ្ជីខ្ជា , កញ្ជះកញ្ជាយ , ច្របូកច្របល់… ។
ជនណាម្នាក់ ដែលជាមនុស្សប្រកបដោយទឹកចិត្តសប្បុរសគ្មានព្រំប្រទល់គឺថាគ្មានរបៀបរៀបរយខ្ជីខ្ជាគ្មានយល់មុខ ហើយត្របូកច្របល់ ប៉ាតណាប៉ាតណីដែលគេឲ្យឈ្មោះ ស៊ុកក្រលុកនោះ,ជននោះ លោកចាត់ទុកថា "ពុំជា" បានសេចក្តីថា " មុខជាឈឺហើយ ! " ។
ហេតុនេះ,គួរយល់ថា កិច្ចការអ្វីក៏ដោយ តែងមានព្រំសីមា ដែលជាកម្រិត សម្រាប់គ្រប់កិច្ចការ ។ ការស្គាល់នូវព្រំសីមា មិនខុសពីការបង់អំបិលទៅក្នុងសម្លនោះទេ ។ រឿងលំបាក ត្រង់ចំណុចថា តើត្រូវបង់ប៉ុន្មាន ដើម្បីឲ្យសម្លនោះឆ្ងាញ់ ។
(រសជាតិភាសាខ្មែរ)
0 comments:
Post a Comment